Hunsrücker Platt

 

Dä ! Wannerstab


von Erich Franz


 

 
Dä ! Wannerstab.


Seid Alters her
geht die Menschhäd
schon merrem Stegge umher.
Aach die Kenische ousem Morjeland
äre Wesch med em grosse Stegge fand
aach die Schäfer med äre Schof on Hirten-Hunden
machde seiner Zeit med ärem Schäfer-Stab schon die Runden.

Enn Kaiserszeire die Herrschaffde,
kond mä siehn off de Promenade flanäre,
en feiner Garderoob sich däre präsendäre.
Dä Herr hot de Stock geschwunge,
die Dame mit zierlichem Stock,
gogd ronderem ob, dä offtrid ach es gelunge.

Aach die Handwergsbursche
sinn oft gewannert dorisch dat Land
mit Stecke Sack on Huth
hon gehofft Arwet se finde,
on en Platz wo mer schlofe dut.
Dat ware domols noch ganz annere Zeire,
weret sich läsde kund, hat schun en Goul vor se reire.
Doch user sord Leid, ware schon se friere merrem ordenlische Stegge,
merschdens selwer geschnied im Wall orer an de Hegge.
Doh wold doch jeder de scheensde honn,
ma hod lang gesucht, bis ma de rischdisch hat fonn.
scheen geforemd uwe am Änn
bassend aach for die Hänn.
Die Mad-Stecke ware uwe geboh, ganz rund,
beim Hannel offem Mad mer se off de anner Ame hänge kund,
for med dem Hännerler se Blätsche, wenn de Hannel wa gerod.

Seiner Zeit ware aach Wannerstegge
ganz en More, die ware geschmiggt med louder Plagette,
dat mer sien konnt wo se iewerall rem schun ware,
uffem Berisch, em Dahl on aach ande Maare.
Doch hout sen joh viele von us alde Leit,
ganet kenne gehn ohne Stegge so weid.
Äner kemt med Krigge, dä anner schwärt off de Stegge ousem Wall.
Doch die merschde komme merrem richtige behinnerde Stecke,
on die brouch mer aach vor känem se verstegge.
Die stehn dann aach all beimanner in änem Eg
kä Wonner wenn doh mol äner, nemmt de falsche wegg.

Bei änem Senioretreffe sen dann all friedlich beienanner,
doh wärd geschwätzt, gemäid scheen meddenanner
Spass gemach on aach ebbes getrunk,
vor allem wennet dut neist koste,
sieht jerer zu, darrer kemd aach off sei Koste.
Doch wie dat mannisch mol so es, en Brezzeler es immer debei,
dä steht off, seht eich gehn häm awei.
Hielt seine Jagge on de Stegge, dann de Hut,
seht noch Schoess on mach det gut.
Dat Treffe gehd zu änn,
alle breche uff vor häm,
doh häs det uffemol,
wo es dann meine Stegge, guckde mol.
Äner hod noch allän enn dä Ägg gestann,
dat es net meiner, dä es bestimmd verdouschd,
doh es doch äner glad merrem verkährte häm gerouschd.
Dä es mär ach se lang,
dä orer die miest dat doch gemärigt hon,
wie er domed ganz schepp es gang.

Korz druff honner mol wierer sich paar troff,
doh häsdet uffemol, här mol, es dat deine Stegge?
dä wo doh steht bei der loh en der Egge?
Ei allemol, orer worum mänsde,
bist dou aach sicher, orer trämsde
warschde dann gester ganz benomm,
dou host doh bestimmd de verkeerte med häm genomm.
Dat Klärche hot gesad, meiner es scheener gewäst on schwarz,
dä loh es ganet scheen, groh on fleggisch
on aach schun ganz sprengelisch.
Dat wa däm joh dann doch ganet rächt,
von wäe sprengelich, meiner dä wa doch scheen silverisch.
Sie hod dann gesad, gäb mer de Stegge mol här,
dä stell ich däm Klärche mol vor die Där.

Am selwe Daach noch, dat Klärche find seine Stegge vor der Där.
Wat nou, awai honnischer zween, dä än mus fott, on mielischts flott.
Dat mach ich mol ganz gescheid,
merrem Transport-Unternehme,
schigge eich dän mol bei anner Leid,
do uwe ennet Doref nen.
Am letsde Hous sehd dä Fahrer dann, eich hon Feierowend on mache Schluss,
hie, bast där moh uff de Stegge uff.

Junge Leid ware doh em Hous,
on en junger fescher Mann,
kemmert sich um dä Stegge dann.
Er gried gesad geh mol nunner beiet Mariesche,
wenner däm net es, wäs darred villeischt? orer hod en Rod?
Mein esser net häsdet dann,
wat mach ich nore, mänd jetzt de fesche Mann.
Doch dad Mariesche had en Rod,
duh unne ganz rechts am ledsde Hous,
doh brengsden mol hien, unn dou werschded sien,
dann is dat Stiggelsche med däm Wannerstab bestemd dann ous.

Ed klingeld, on dä fesche Mann häld hoch en Stegge,
guckt demol wad eich loh brenge.
Wo brängst Dou dän dann her,
dat gläwig, gel dat wissde gär.
Oje, dat wa en gresser Sach,
dä hod emol sei Runde dorisch dat halwe Doreff gemach.
Dat hätt sich dä Wanerstecke joh net erträmd
Darrär mo so em Doreff wärd rum geschläbt.
Dä Name Wannerstegge hot schun seine Grund,
denn ohne us Stegge lafe mär Alde aach net meh so rischdisch rund.
Dä Stegge hat sei Häm dann funn
e bissje von däm Stiggelche es aach ervunn.

On die Moral vun dä Geschiescht
worum in dä Fremde suche,
besser wäred doch, vielleischt gleich
emol beim Nober sei Gligg se versuche.
zrick an de Anfang