De Vadder unn ’s Fritzje gehn spazeere,

 nooh ääner Stieb määnd ’s Fritzje:

» Vadder, dohinne stehd in Wooh!’ «

De Vadder verbesserd ’s Fritzje und sehd:

» das hääßd nidd, dohinne stehd in Wooh,

das hääßd, dohinne stehd in Waage! «

Doo sehd ’s Fritzje iewer säi Vadder:

» Vadder, dann duu mäisch emool waage! «

De Vadder duhd’s Fritzje verbessere unn sehd:

» das hääßd nidd, duu mäisch emool waage,

das hääßd, duu mäisch emool wiehe! «

Wie de Vadder säine Suhn gewooh hadd,

doo wulld’s Fritzje vunn säi’m Vadder wisse:

» Vadder, wieviel honn äisch dann gewiehd? «

Äärjerlich hodd doo säi Vadder gesaad:

» Das hääßd nidd, wieviel honn äisch gewiehd?

Das hääßd wieviel honn äisch dann gewooh! «

Doo hodd’s Fritzje awer hard gelachd

unn hodd iewer säi Vadder gesaad:

» Vadder, dann harr äisch ääwe doch rähschd,

dat is also wergelisch in Wooh! «